BOEKEN - THRILLER - FEELGOOD - RECENSIES - BLOG
Vraag je je ook weleens af hoe een schrijfster op haar verhaal is gekomen? En of het dan ook zo is geworden zoals ze van te voren had bedacht? Ik vind het altijd leuk om nieuwe schrijvers te ontdekken en antwoord te krijgen op deze vragen. Iedere maand lees je daarom een interview met een schrijfster om meer te weten te komen over haar boek. In ‘het verhaal achter’ van deze maand lees je alles over Pip Lou en haar debuut Slikken, kreng!
Foto: Pip Lou Kan je iets over jezelf vertellen?Ik ben Pip Lou (32), overdag werkend als logopedist in het ziekenhuis, waarbij ik een grote fascinatie heb voor slikproblemen. Ik ben co-ouder van een heerlijke stuiterbal (a.k.a. bordercollie Pip!), vrijgezel, ga datend door het leven, bezig duikinstructeur te worden en spendeer graag tijd met vrienden. Als kind was ik al een lezer en dit is niet minder geworden. Bij lezen gaat het er mij vooral om dat ik geïnspireerd wil worden en dus gaat mijn smaak alle kanten op: filosofie, fictie, non-fictie, seksualiteit, mindfullness, feminisme, dichtbundels. Hoe is het idee voor Slikken, kreng! ontstaan?Je zou kunnen zeggen dat 'Slikken, kreng!’ al geboren was, voordat ik wist dat het een concept/boek was. Ik ben begonnen met mijn frustratie rondom daten en vrouwelijke seksualiteit eruit te schrijven en liet dit lezen aan een vriend. Na het lezen van een hoofdstuk zei hij: ‘Pip Lou, hier moet je iets mee. Dit is een verháál.’ Ik denk dat dat de eerste keer was dat ik naar mijn geschreven stuk keek als een boek, een idee, een verhaal dat ik wilde delen. Hoe heb je het schrijven van je eerste boek ervaren? Ben je bijvoorbeeld ergens tegenaan gelopen tijdens het schrijven?Het klonk in mijn hoofd zo idyllisch; een boek schrijven. Is het ergens ook wel, maar er moet ook gewoon doorgewerkt worden en deadlines gehaald. Het intieme van je eigen gedachten die je ongefilterd op papier knalt. De andere kant van diezelfde medaille is dat een deel van je eigen pijn op papier komt. Die hoofdstukken zijn niet altijd het makkelijkst om te schrijven en, in een later proces, ook daadwerkelijk te delen. De hardheid die erin naar voren komt, is mijn pijn, mijn woede en mijn verdriet. Vooraf zei mijn uitgever al: “op een gegeven moment ga je je boek háten.” True story. Is het boek precies zo geworden zoals je het van tevoren had bedacht of heb je deze tijdens het schrijfproces nog aangepast?Mijn hoofd is zo’n chaotische warboel, dat het niet anders kan dan dat er zaken zijn aangepast, haha! Sommige zaken leken in mijn hoofd enorm logisch, maar waren dat voor de lezer niet. Deze zijn door mij en de redactie een aantal keer aangepast. Praise the lord voor mensen die redactiewerk willen doen! Wat hoop je mensen mee te geven met je boek?Seksuele vrijheid. Fuck wat de wereld van je vindt! Bedenk daarbij; jouw mening over de seksuele keuzes van een ander doen er óók niet toe. Geniet de billen uit je string! Vond je het moeilijk om zo open en eerlijk te zijn over je eigen leven?Nee. Vrienden, familie en collega’s die het boek lezen zeggen allemaal hetzelfde; zoals je praat, heb je ook geschreven. Dat is niet bewust gegaan, maar daaruit blijkt wel dat dit is hoe ik in het leven sta. What you see is what you get! Wanneer schrijf je aan je boek? En in welke omstandigheden? Ik ben een nachtdier en dat blijkt wel tijdens het schrijven. Mijn beste stukken schrijf ik in het midden van de nacht. Zo rond 01:00 kom ik op gang en ik schrijf dan door tot een uur of 03:00. In bed, liefst met een glas whisky. En ik ben een dieseltje; heb een hoop moeite met op gang komen, maar als ik ga, dan ram ik er ook gelijk 1000-2000 woorden uit. Hoe ben je op het idee voor de geweldige cover gekomen?Zó graag zou ik de credits voor cover op mij nemen, maar is het werk van een ander. Samen met Tjeerd Langstraat (uitgever) hadden we het vage idee om “iets” met een mond en druipers te doen. Maureen van der Lugt (@maureenvanderlugt) heeft dat idee op briljante wijze uitgewerkt tot wat het nu is! Leuk weetje: de mond op de cover is ook daadwerkelijk mijn mond. In Slikken, kreng! zijn ook jouw gedichten te lezen. Hoe ben je tot deze keuze gekomen ze in je boek te verwerken?Het verhaal is ontstaan vanuit mijn eigen leven en vanuit diezelfde “poel” ontstonden de gedichten. Het verhaal en de gedichten zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Waarin ik in de hoofdstukken uitgebreider mijn verhaal kan doen, zijn de gedichten een korte blik in de kern van de hoofdstukken. Zie het als een soort uitroepteken voor het hoofdstuk. Welk gedicht in je boek is je favoriet?Er zijn een aantal gedichten in het boek die me elke keer diep raken. Onderstaand gedicht gaat over mijn angst om niet alles uit het leven te halen. Op een dag wakker worden en beseffen dat je kansen hebt laten liggen. Momenten niet gepakt. Ongeliefde liefdes. Allemaal door je te laten begrenzen door wat zou moeten. a terrible. fear. not making the most of. now. and. this moment. right here. Lees je ook een boek als je aan het schrijven bent? En zo ja, welk genre?Ik lees altijd, ook als ik schrijf. Ik lees boeken in “mijn” genre om mezelf te prikkelen en verder te laten groeien tijdens het maken van het artikel. Daarnaast vind ik het ook heel fijn om boeken buiten dat genre te lezen en afgeleid te worden van het verhaal in mijn hoofd. Wil je in de toekomst nog een boek gaan schrijven? Zo ja, blijf je dan bij hetzelfde genre?Na het schrijven van ‘Slikken, kreng!’ Had ik nog een hoop ideeën en verhalen “over”, maar ben ik ook verder gegroeid in mijn blik op feminisme en seksualiteit. Ik ben nooit gestopt met schrijven en het lijkt erop dat er nu nog een boek aan het ontstaan is. Het zal een opvolger worden van ‘Slikken, kreng!’ Daarnaast ben ik samen met fotograaf Marylène Rutten (@marylenerutten) bezig een boek te maken waarin haar briljante foto’s worden gecombineerd met mijn gedichten. Met regelmaat deel ik hier beelden van op mijn Instagram (@storyfrombordercollie), de verwachting is dat het in 2022 gepubliceerd wordt. Je kan zelf ook prachtig tekenen. Kunnen we in je nieuwe boek je eigen tekeningen verwachten? Of misschien ook wel weer wat nieuwe gedichten?Dank voor het compliment! Ik teken graag, maar iets waar ik minder zeker over ben dan mijn schrijfwerk. Daarbij wil ik voorkomen dat het boek een “werkstuk-met-alle-knutsels-van-Pip-Lou” wordt, dus ik vermoed dat mijn tekeningen het volgende boek niet gaan halen! In het volgende boek zullen zeker weer nieuwe gedichten komen, maar zoals eerder genoemd komt er ook een boek met alleen gedichten en foto’s aan! Heb je misschien nog een leuke leestip voor de lezers?Het (strip)boek ‘De verboden vrucht’ van Liv Strömquist heb ik cadeau gehad en daar was ik zeer van onder de indruk. Op speelse wijze leer je veel over de geschiedenis van seksualiteit rondom vrouwen. Interessant en het lezen waard! Verder is ‘The Artist’s Way’ van Julia Cameron een absolute must read voor, nou ja, eigenlijk iedereen! Een leesboek/cursus over hoe je je eigen creatieve geest in het dagelijks leven kunt prikkelen. En ik kan het iedereen aanraden eens op de site van The Pleasure Society te kijken. Ik schrijf hier een keer in de 3 weken de column ‘P.S. I’d fuck you.’, maar alle interviews en andere artikelen zijn ook zeer interessant, verrijkend en het lezen waard! Benieuwd geworden naar Slikken, kreng! na het lezen van dit interview? Lees dan hier mijn recensie of schaf het boek meteen aan in je (online) boekhandel.
0 Comments
Leave a Reply. |
Anna
Anna's boekenblog. Archives
October 2022
Categories |